Մի անգամ Բոլոնիայի կենտրոնական հրապարակում պաղպաղակե դղյակ կառուցեցին : Քաղաքի բոլոր ծայրերից երեխաները փախան-եկան այստեղ` մի փոքր զվարճանալու: Դղյակի տանիքը պատրաստված էր կաթնային սերուցքից , ծխնելույզներից բարձրացող ծուխը` անհարթ շաքարից, իսկ ծխնելույզները՝ մրգաշաքարից: Մնացած ամեն ինչը պատրաստված էր պաղպաղակից. պաղպաղակից դռներ, պաղպաղակից պատեր, պաղպաղակից կահույք: Մի փոքրիկ տղա սկսեց լպստել սեղանի ոտքը: Հետո նա կերավ երկրորդը, երրորդը, իսկ երբ հասավ վերջինին, ամբողջ սեղանը` ամենալավ շոկոլադե պաղպաղակով պատրաստված ափսեներով , ընկավ հենց իր վրա: Քաղաքի պահակախմբից մեկը հանկարծ նկատեց, որ դղյակի պատուհաններից մեկը հալչում է: Դղյակի՝ ելակի պաղպաղակով պատուհանը վարդագույն առուներով հոսում էր ներքև:
_ Վազեք այստե՜ղ, շուտ արե՜ք,-կանչեց պահակը երեխաներին: Բոլորը եկան և սկսեցին լպստել վարդագույն առուները, որպեսզի ոչ մի կաթիլ հանկարծ չկորչի այդ իսկապես հիանալի կառույցից :
_ Բազկաթո՜ռը: Ինձ բազկաթոռը տվե՜ք ,-աղաչում էր մի ծեր տատիկ, որը եկել էր պաղպաղակ ուտելու, բայց չէր կարողանում մոտենալ դղյակին :
-Բազկաթոռն ինձ տվեք, ես խեղճ, ծեր տատիկ եմ: Օգնեք ինձ: Բազկաթոռը տվեք: Հենակներն էլ տվեք, էլի՜: Մի բարեսիրտ հրշեջ վազեց դեպի դղյակ և բերեց վանիլային կրեմով պատրաստված պաղպաղակ: Ծեր տատիկը շատ զարմացավ և սկսեց լպստել բազկաթոռի հենակները:
Այո , դա մեծ տոն էր Բոլոնիայում. իսկական տոն: Բժիշկների հրամանով ոչ ոքի փորիկը այդ օրը չցավեց: Դրանից հետո, երբ երեխաները երկրորդ բաժին պաղպաղակն էին ցանկանում գնել, նրանց ծնողները տխուր ասում էին .
-Է՜, բարեկամս, քեզ երևի մի ամբողջ պաղպաղակե դղյակ պետք է գնենք, ինչպիսին որ կար Բոլոնիայում,միայն այդ ժամանակ դու գոհ կլինես :
Թարգմանությունը` Մարիաննա Շահբազյանի, 1-1 կուրս:
Աղբյուրը
